Αλφασί, Ισαάκ Μπεν Ιακώβ

(Isaac ben Jacob ha-Kohen Al-Fasi, 1013 – 1103). Εβραίος ταλμουδιστής και νομοδιδάσκαλος. Το 1088 πήγε στην Ισπανία και ίδρυσε στη Λουκένα ιερατική σχολή, όπου σπούδασαν διάσημοι Εβραίοι λόγιοι. Εναντιώθηκε στην τάση των συγχρόνων του στη φιλοσοφία και επιδόθηκε συστηματικά στη διδασκαλία του Ταλμούδ. Το σημαντικότερο έργο του είναι το βιβλίο του Αλαχώτ Αλφάς, συλλογή διαφόρων ταλμουδικών αλαχώτ (δηλαδή νομοθρησκευτικών κανόνων του Ταλμούδ). Το βιβλίο αυτό βρήκε μεγάλη απήχηση στους εβραϊκούς κύκλους και αντικατέστησε, σε πολλές περιπτώσεις, ακόμα και το ίδιο το Ταλμούδ.